Naar nieuws overzicht
Als een dictator door je bedrijf rennen, met harde hand sturen op targets en zorgen dat resultaat gaat voor welzijn. Het klinkt ontzettend ‘old school’ als je het hardop zegt, maar toch zijn er nog zat bedrijven waar op deze manier gemanaged wordt. Blijft dat zo of zijn deze managementtechnieken binnenkort rijp voor de geschiedenisboeken?
Frans: ‘Ik heb zelf bij bedrijven gewerkt waar managers op deze manier hun werk uitvoerden. ‘Alles voor het resultaat’ was dan het devies en om eerlijk te zijn, dat resultaat kwam er vaak ook wel. Onder druk wordt immers alles vloeibaar, dus linksom of rechtsom werd er vaak geleverd door de teams. Toch merk ik dat ik daar zelf helemaal niet goed onder presteerde. Sterker nog: ik blokkeerde vaak en liep erop leeg. Op de korte termijn lukte het echt nog wel om te functioneren, maar op lange termijn zorgde dit ‘scoren om te scoren’ vooral voor een gebrek aan motivatie en bezieling. En aan dat laatste hebben we voor mijn gevoel nu meer behoefte dan ooit.’
Bezieling. Leuk, maar hoe haal je dan je targets?
‘Zoals ik al zei, ken ik de praktijk van knallen op je targets. Ik zeg ook niet dat het niet werkt - of voor niemand werkt - maar ik registreer wel verandering. Het is geen duurzame manier van omgaan met je team of met je klanten. Bij BrightSourcing doen we het daarom heel anders. Niemand heeft individuele omzet gerelateerde targets en ik stuur er als manager ook niet op. Ons teamdoel is hooguit een stip op de horizon. Klinkt misschien hartstikke vrijblijvend, maar wij werken met een klein team, waardoor iedereen echt wel wil bijdragen aan dat grote doel. Alleen wel op zijn eigen manier en op eigen kwaliteiten. Ik zie dat als nieuw management. Of management van een nieuwe generatie.’
Denk je niet dat deze alternatieve managementstijl meer te maken heeft met persoonlijke voorkeur of karakter?
‘Vroeger dacht ik dat inderdaad ook. Ik was misschien wel een vreemde eend in de bijt toen ik merkte dat ik het zelf zo niet wilde. Ik word creatief van eigen verantwoordelijkheid en gemotiveerd door het vinden van de echt juiste oplossing. Niet alleen voor ons bedrijf, maar ook voor de klant. Ik haalde mijn targets echt wel, maar op een ‘softe’ manier. Althans, zo werd daar toen naar gekeken. En dat softe heeft absoluut met mijn karakter te maken. Maar nu, al die jaren later, zie ik dat bij veel meer leidinggevenden. De nieuwe generatie managers zijn zelf ook anders of ‘softer’. Ik noem het menselijker. Ze gaan voor wat ze echt belangrijk vinden, voor een visie van het bedrijf, voor een relatie met de klant, voor duurzaam. Ook in hun eigen balans tussen werk en privé. Je kunt wel gaan gassen als een gek, zoals vroeger stoer werd gevonden, maar dan lig je er binnen no time uit met een burn out. Dat hebben we te vaak gezien. Daarom denk ik dat het meer is dan een karaktertrek, het is voortschrijdend inzicht, althans dat hoop ik. De tijd waarin we nu leven vraagt zoveel meer van ons, we kunnen niet meer opereren als machines. En dat moeten we ook niet willen, volgens mij. Dus in de meeste startups en bij de nieuwe managers zie ik regelmatig een andere aanpak. Eentje die leidt tot minder verloop, meer balans en uiteindelijk…meer resultaat.’
Dus: geen targets meer, met zijn allen op het strand en helpen in plaats van verkopen?
‘Voor ons bedrijf werkt die filosofie wel, ja. Onze klanten zijn blij en we hebben afgelopen jaar een recordomzet gedraaid. Net als het jaar daarvoor trouwens. Voor ons werkt het dus. Daarmee zeg ik niet dat dat voor iedereen zo is, maar ik denk dat bedrijven verbaasd zouden zijn als ze het eens wat meer zouden proberen. De wereld is veranderd. Zeker als je nieuwe generaties wil aantrekken, je verloop wil indammen en wil groeien zonder te ontploffen, dan moet je volgens mij - als manager - naar de mens kijken als geheel, niet naar een poppetje dat wel of niet targets haalt. En die machtswissel is gaande. Dat zie je in de corporate wereld ook. Wij zien het bij onze klanten. Wat mij betreft is het een onomkeerbaar proces. En hoewel ik mezelf echt niet de expert in leiderschap vind, kan ik die nieuwe stijl echt iedereen aanraden.’
Kan iedere manager dit, denk je: op deze manier leidinggeven?
‘Dat weet ik niet, dat hangt waarschijnlijk ook deels af van je karakter. Ik ben iemand die houdt van ‘samen’ en van overleg. Ben je heel individualistisch en directief, dan voelt deze aanpak vast minder natuurlijk. Toch zie ik ook bij zzp’ers met wie we werken en bij klanten dat bepaalde eigenschappen nu veel belangrijker worden gevonden, zoals partnerschap, attitude en een open communicatie. Dat past goed bij deze ‘nieuwe’ manier van werken. En omdat steeds meer mensen dat willen en de nieuwe generatie managers daar meer mee is opgegroeid komt het nu steeds meer in de managementlagen terecht. Ik vind dat een positieve ontwikkeling. De belangrijkste vraag die misschien wel op tafel ligt om een goede leidinggevende te zijn in deze tijd is ‘ben je in staat om te inspireren?’
